Quotering arbeidsgehandicapten
Eind maart meldde PostNL trots dat er een samenwerkingsovereenkomst was gesloten met de Sociale Werkvoorziening (WSW). Maar liefst 1.200 WSW konden aan de slag als postbezorger. Op termijn moeten daar nog eens 500 bijkomen. Gedacht wordt aan mensen in de bijstand. De suggestie wordt gewekt dat PostNL hiermee tevens voldoet aan de quotering van arbeidsgehandicapten. Een maatregel van de overheid waarbij bedrijven en organisaties met meer dan 25 werknemers verplicht worden gesteld dat minimaal 5% van het personeelsbestand uit gehandicapten moet bestaan. Bij PostNL werken 60.000 mensen. Met de overeenkomst lijkt dit bedrijf dus aardig op weg. Een nadere analyse van de overeenkomst leert dat het niet zo rooskleurig is als het wordt voorgesteld.
Business as usual
De overeenkomst bestaat in principe uit twee delen. In de distributiecentra gaan 1.200 WSW aan de slag. Daarnaast worden nog eens 500 postbezorgers ingehuurd. Totaal gaat het dus om 1.700 personen. Door bemiddeling van het Locusnetwerk is dit contract met PostNL tot stand gekomen. Een samenwerkingsverband van Divosa en Cedris die publiek-private samenwerking aangaat met het bedrijfsleven om mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan de slag te helpen. Locus speelt een belangrijke rol in de gesloten overeenkomst met PostNL. Kern van de overeenkomst is dat de postbezorgers en de mensen die gaan werken in de distributiecentra van PostNL daar niet op de pay-roll staan. Deel twee van de overeenkomst. Er is een zakelijke overeenkomst gesloten tussen de WSW-bedrijven en PostNL voor het verlenen van diensten. Daarmee genereren de samenwerkende WSW-bedrijven een omzet. In feite business as usual binnen de WSW-sector.
Verdienmodel PostNL
Wat PostNL angstvallig achterwege houdt is de omvang van het contract met de WSW-bedrijven. Toegegeven wordt dat de medewerkers in de distributiecentra goedkoper zijn, maar dat voor de postbezorgers een marktconforme prijs wordt betaald. Bijzonder in dit geval is dat PostNL in het verleden behoorlijk heeft gesneden in de personeelsformatie. Zo werden 10.000 vaste contracten omgezet in flexibele contracten. Daarnaast verlieten in 2,5 jaar tijd ruim 7.000 personen het bedrijf. Onlangs werd bekend dat er nog eens 3.000 zullen volgen. De constructie voor PostNL met de WSW-bedrijven moet dan ook wel goedkoper zijn dan werken met de voormalige postbodes. Het is niet voor niets dat PostNL verwacht in 2015 een verhoging van de nettowinst te realiseren die ligt tussen de € 300 en € 370 mln. Inmiddels weten we waar deze marge ondermeer vandaan kan komen.
Verdienmodel WSW
Omdat de WSW-medewerker niet in dienst komt van PostNL is er van een daadwerkelijke uitstroom naar de arbeidsmarkt geen sprake. Een euvel waar WSW-bedrijven al veel langer mee worstelen. Gemiddelde uitstroom ligt op 6% per jaar. Waarvan het gros door het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Redenerend vanuit het perspectief van een arbeidsmarktinstrument, daadwerkelijke uitstroom richting arbeidsmarkt, schiet de WSW daarmee te kort. Zo ook in dit geval. WSW-medewerkers die in de distributiecentra werken blijven op de pay-roll van de WSW-staan. Bovendien betaalt de WSW ook nog eens de begeleidingskosten. Het gemiddelde salaris in de SW ligt op € 28.000,- plus € 6.000,- begeleidingskosten komt dit neer op € 34.000,- per WSW-medewerker. Een bedrag wat PostNL echt niet zal betalen. Daar staat tegenover dat de WSW een subsidie ontvangt van € 25.975,- per FTE in 2013. Plus re-integratiemiddelen voor begeleiding. De totale subsidie inkomsten voor het WSW-bedrijf per FTE bedragen daarmee € 31.975,-. Per medewerker komt dit neer op een verlies van € 2.025,-. Dit verlies plus de kosten voor overige bedrijfsvoering moeten dan worden goed gemaakt door inkomsten uit omzet per FTE welke door PostNL zal worden betaald.In de regel draaien WSW-bedrijven dan nog met verlies. De goede uitzonderingen daar gelaten.Daarbij komt dat de subsidie per FTE de komende jaren gestaag gaat dalen. Het maakt de bedrijfsvoering er niet makkelijker op.
Verschil in beloning
Tot slot zit er nog een pikant detail aan deze hele overeenkomst met PostNL. Uitkeringstechisch is er sprake van twee categorieen van werknemers: een WSW'er en een bijsdtandsgerechtigde.Uitgaande van de detachering krijgt een WSW 120% van het minimumloon uitbetaald. Dit conform de WSW-cao. Deze WSW’er blijft immers in dienst van het WSW-bedrijf. Een bijstandsgerechtigde ontvangt, ondermeer in het kader van de nieuwe Participatiewet, maximaal het minimumloon. Deze bijstandsgerechtigde valt namelijk niet onder de WSW-cao. Voor hetzelfde werk bij PostNL krijgt een WSW’ er in the end meer uitbetaald dan de bijstandsgerechtigden. Tel uit je winst of je verlies, naar gelang je positie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten